Όταν οι περισσότερες μεγάλες δικηγορικές εταιρείες έδιωχναν χιλιάδες κόσμο για να αντιμετωπίσουν τη δραματική μείωση των εσόδων και την μεγάλη πτώση του κύκλου εργασιών, η Norton Rose αποφάσισε αντί να διώξει κόσμο, απλώς να μειώσει την απασχόληση μεγάλης μερίδας του προσωπικού μειώνοντας τον εβδομαδιαίο χρόνο εργασίας και αντίστοιχα τις αποδοχές. Περίπου 600 μέλη προσωπικού μπήκαν σε αυτό το πρόγραμμα, μέσω του οποίου κατόρθωσε η εταιρεία να διασώσει περί τις 100 θέσεις εργασίας, που διαφορετικά θα είχε αναγκαστεί να θυσιάσει.
Αυτό αποτελεί διάχυση του “πόνου”. Για να μη χάσει ένας τη δουλειά του, έξι συνάδεφλοι του δέχτηκαν να μειώσουν την εργασία και τις αποδοχές τους. Η χθεσινή είδηση είναι πως η εταιρεία διήλθε επιτυχώς από την στενοπώ και τερμάτισε αυτό το πρόγραμμα πολύ ενωρίτερα από το αναμενόμενο, καθώς τα έσοδα ανάκαμψαν.
Δύο σκέψεις περνούν από το νου μου.
1. Η συνολική απασχόληση είναι ευθέως ανάλογη του κύκλου εργασιών και είναι αναγκαίο να προσαρμόζεται προς αυτόν άμεσα και με ευελιξία.
2. Αν ανακύπτει ανάγκη μείωσης της απασχόλησης (και του κόστους της) προκειμένου να αντιμετωπιστεί η μείωση του κύκλου εργασιών (μείωση των εσόδων) είναι προτιμότερο να αναζητείται αυτή η συμπίεση του κόστους μέσω διάχυσης στο εργατικό δυναμικό, παρά μείωσης του εργατικού δυναμικού με απολύσεις. Λίγος πόνος από πολλούς είναι καλύτερο από πολύ πόνο από λίγους.
Όμως αυτό προϋποθέτει κατανόηση και συμμετοχή των εργαζομένων καθώς και πνεύμα αλληλεγγύης και συναδελφικότητας.
Το ερώτημα είναι, μπορεί μια τέτοιου τύπου προσέγγιση να αποτελέσει ένα παράδειγμα για τη χώρα μας;
Χαίρομαι για την επιλογή της εταιρείας, δεν με εκπλήσσει η ανάκαμψή της. Ο ίδιος ο εργαζόμενος πώς να μην είναι ευσυνείδητος όταν ο εργοδότης δείχνει τέτοια ευαισθησία στα οικονομικά προβλήματα των εργαζομένων;
ReplyDeleteΈφτασα κιόλας βιαστικός , λιγόψυχος καλεσμένος στα εγκαίνια του μικρού καπηλειού. Ανήλεος , ανίδεος για το τι με περιμένει , σ αυτό το μικρό μα πνιγμένο με γευστικές κουβέντες καπηλειό. Είπα να γράψω μα άρχισα τη γευστική περιπλάνηση και χάθηκα στους πρώτους θεϊκούς μεζέδες που μας κέρασες…. πικάντικοι , καυτεροί, πιπεράτοι! Κάποια μεζεκλίκια μου προκάλεσαν τον ουρανίσκο μα συνέχισα, τα δοκίμασα όλα. Ωραία ταβερνάκι, σκέφτηκα στο τέλος, μα λίγο ακριβό! Την άλλη φορά θα δοκιμάσω λιγότερα για να μάθω καλύτερα τη γεύση και τη συνταγή , να πω τι μ αρέσει και τι μ ενοχλεί!
ReplyDeleteΑνήλεος κι ανίδεος στο καπηλειό θα φτάνω
Κάθε που νιώθω μοναξιά κουβέντα να σου πιάνω!