Η κρίση στην
Ουκρανία θυμίζει τη δυσάρεστη αλήθεια ότι στη διεθνή αρρένα το δίκαιο το
υπερασπίζεται κανείς με τα όπλα, και την ειρήνη την επιβάλλει με την αξιόπιστη
αποτρεπτική ισχύ που καθορίζεται όχι μόνο από τον διαθέσιμο οπλισμό, αλλά
προπαντός από το φρόνημα και την ετοιμότητα και βούληση άμεσης απάντησης στην
οποιαδήποτε πρόκληση. Η χλιαρή αντίδραση της Δύσης απέναντι στον ρωσικό
επεκτατισμό, που
ελέγχεται ως ατελέσφορη, άκαιρη και ενδεχομένως επικίνδυνη ως προς τα ευρύτερα μηνύματα, χρειάζεται αυτοτελή ανάλυση. Όμως το μάθημα για την Ελλάδα πρέπει να είναι ότι στην άκαρδη και καιροσκοπική διεθνή σκακιέρα ο νόμος παραμένει δυστυχώς το δίκαιο του ισχυρότερου, και οι μονομερείς επιθετικές ενέργειες (όπως με τόση πίκρα μάθαμε στην Κύπρο) εύκολα μένουν αναπάντητες από τους φίλους και εταίρους, και οι υπερασπιζόμενοι τα διεθνή τους δίκαια λαοί μοιραία μένουν μόνοι να αντιμετωπίσουν τα τετελεσμένα και την κάνη του τουφεκιού, αβοήθητοι, αν δεν συντρέχουν άλλα αυτοτελή ζωτικά συμφέροντα ικανά να κινητοποιήσουν τους “συμμάχους” προς σωτηρία των αδυνάμων.
ελέγχεται ως ατελέσφορη, άκαιρη και ενδεχομένως επικίνδυνη ως προς τα ευρύτερα μηνύματα, χρειάζεται αυτοτελή ανάλυση. Όμως το μάθημα για την Ελλάδα πρέπει να είναι ότι στην άκαρδη και καιροσκοπική διεθνή σκακιέρα ο νόμος παραμένει δυστυχώς το δίκαιο του ισχυρότερου, και οι μονομερείς επιθετικές ενέργειες (όπως με τόση πίκρα μάθαμε στην Κύπρο) εύκολα μένουν αναπάντητες από τους φίλους και εταίρους, και οι υπερασπιζόμενοι τα διεθνή τους δίκαια λαοί μοιραία μένουν μόνοι να αντιμετωπίσουν τα τετελεσμένα και την κάνη του τουφεκιού, αβοήθητοι, αν δεν συντρέχουν άλλα αυτοτελή ζωτικά συμφέροντα ικανά να κινητοποιήσουν τους “συμμάχους” προς σωτηρία των αδυνάμων.
Με την ευκαιρία
της 25ης Μαρτίου και με το βλέμμα στραμμένο στην προοδευτική
αποσταθεροποίηση της ευρύτερης περιοχής και ιδιαίτερα της Τουρκίας, είναι
επίκαιρο να ενσκύψουμε στο ερώτημα της εθνικής άμυνας. Το παρήγορο, που
συνεχώς, αλλά δικαίως επαναλαμβάνουν οι πολιτικοί μας (όλων των παρατάξεων) είναι
πως τα ελληνικά όπλα είναι ισχυρά[1], και πως το εθνικό φρόνημα
(άσχετα από την οικονομική κρίση) είναι υψηλό. Η χώρα διατηρεί την ομοιογένεια
και ενότητα, που σε περίπτωση κρίσεως εγγυάται την απόλυτη συστράτευση του λαού
πίσω από τις ένοπλες δυνάμεις, οι οποίες παρά τις αντίξοες οικονομικές συνθήκες
συνεχίζουν να επιτελούν την κρίσιμη αποστολή τους. Οι θυσίες πολλών δεκαετιών
του ελληνικού λαού έχουν πετύχει ώστε παρά τα τερατώδη σκάνδαλα στις προμήθειες
όπλων (που βεβαίως πρέπει οπωσδήποτε να ελεγχθούν σε βάθος) η ισορροπία
δυνάμεων στο Αιγαίο σε όλα τα όπλα, σε ποιοτικό και αριθμητικό επίπεδο
διατηρείται. Με κάθε θυσία πρέπει αυτή η ισορροπία να διαφυλαχθεί και στο
μέλλον, διότι μόνη αυτή εγγυάται την ειρήνη στην ευρύτερη περιοχή.
Όμως υπάρχει ένα
δεδομένο που πρέπει να μας κάνει να ανησυχούμε. Το δημογραφικό λειτουργεί σε
βάρος της χώρας μας. Ο πληθυσμός της Τουρκίας σύντομα θα πλησιάζει τα 96
εκατομμύρια όταν ο πληθυσμός της Ελλάδας δε θα υπερβαίνει τα σημερινά επίπεδα. Η
σχέση από 1 προς 7 θα φτάσει το 1 προς 10. Η Τουρκία έχει νεανικό πληθυσμό, ενώ
η Ελλάδα αντιμετωπίζει πρόβλημα γήρανσης. Η αλματώδης ανάπτυξη της Τουρκίας και
οι σημαντικές επενδύσεις της γείτονος στην αμυντική βιομηχανία και την υψηλή
τεχνολογία (όταν η δική μας αμυντική βιομηχανία αργοπεθαίνει) μεσοπρόθεσμα ανατρέπουν
τα δεδομένα. Η ισοδυναμία σε δύναμη πυρός από μόνη της δεν θα αρκεί ως ικανός
αποτρεπτικός παράγοντας. Η πλάστιγγα θα γύρει εις βάρος μας λόγω της συντριπτικής
αριθμητικής υπεροχής του αντιπάλου, προπαντός στις κρίσιμες νεανικές ηλικίες.
Το πιο ανησυχητικό είναι ότι η Τουρκία επιπλέον διαθέτει και τακτική υπεροχή σε
επίπεδο μέσων ταχείας μεταφοράς προσωπικού, που της δίδει αυξημένη κινητικότητα
σε επιχειρησιακό επίπεδο, το οποίο είναι κρίσιμος πολλαπλασιαστής ισχύος, ενώ
ήδη ετοιμάζεται να δρομολογήσει τεράστιες προμήθειες οπλικών συστημάτων και
αεροσκαφών νεώτερης γενιάς, που θα αλλάξουν τελείως τα δεδομένα.
Για χρόνια τώρα
έχουμε αφήσει την εθνική άμυνα τελείως έξω από τον πολιτικό διάλογο, και ορθώς.
Όμως ως λαός είμαστε αντιμέτωποι με δύσκολα διλήμματα, και οφείλουμε να πάρουμε
συνειδητές εθνικές αποφάσεις. Η διασφάλιση της εθνικής ασφάλειας και ανεξαρτησίας
είναι η μέγιστη προτεραιότητα. Το θέμα δεν μπορεί να μένει για πάντα στο
περιθώριο ως ταμπού. Πρέπει να τεθεί επί τάπητος. Η Τουρκία πέραν των άλλων
έχει και σχέδια ανάπτυξης πυρηνικής τεχνολογίας. Πώς απαντάμε σε αυτό; Είναι
σαφές ότι η ανάπτυξη ασύμετρης πυρηνικής απειλής εξ Ανατολών θα επιφέρει
απόλυτη ανατροπή κάθε ισορροπίας. Έχουμε αξιόπιστο σχέδιο αποτροπής, έχουμε καν
θέσει την αποτροπή μιας τέτοιας εξέλιξης ως εθνική προτεραιότητα (όπως οι
Ισραηλινοί σχετικά με το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν), ή έχουμε μήπως ήδη
καταθέσει τα όπλα σε αυτό το θέμα αμαχητί;
Το βασικότερο,
πώς αντισταθμίζουμε τη συντριπτική αριθμητική υπεροχή του αντιπάλου; Τί σχέδια
έχουμε για την δραστική ποιοτική και ποσοτική αναβάθμιση των ενόπλων μας
δυνάμεων; Θα αναβαθμίσουμε το ελληνικό ναυτικό, με ανάπτυξη εγχώριας
τεχνολογίας και όπλων δικής μας σχεδίασης που να μας παρέχουν απόλυτη θαλάσσια υπεροχή
στην Ανατολική Μεσόγειο, με έμφαση στην ταχύτητα μετάβασης και προσβολής, την επαύξηση
της δύναμης πυρός και τη διεύρυνση του βεληνεκούς αλλά με αντίστροφη μείωση της
αναγκαίας επάνδρωσης (π.χ. πολλαπλά διθέσια αμφίβια σκάφη επιφανείας, αντί πολυθέσιων
βραδύτερων συμβατικών σκαφών παλαιού τύπου); Θα επενδύσουμε στην ποιοτική
αναβάθμιση του ατομικού οπλισμού των φαντάρων μας, ώστε ο Έλληνας καταδρομέας να
είναι ο πιο επίφοβος και αξιόμαχος στρατιώτης στον κόσμο (με ατομικά συστήματα GPS, ενδοεπικοινωνίας και νυχτερινού πολέμου), με δυνατότητες εφάμιλλες ή
ανώτερες των καλύτερων μονάδων του Αμερικανικού στρατού;
Θα μετατρέψουμε
όλες μας τις μονάδες στα σύνορα σε μηχανοκίνητες και αερομεταφερόμενες, με
δυνατότητα ταχείας μεταφοράς μονάδων σε προωθημένες θέσεις με έλεγχο από αέρος
και θαλάσσης, ώστε η δυνατότητα αυξημένης κινητικότητας να μας διασφαλίσει
ικανό πλεονέκτημα και πολλαπλασιαστή ισχύος, προς αντιστάθμισμα του αριθμητικού
μειονεκτήματος; Θα επενδύσουμε σε τελευταίας τεχνολογίας μη επανδρωμένα μέσα
(εναέρια και θαλάσσια) σε πυραυλικά και αντιαεροπορικά συστήματα (ιδία μεγάλου
βεληνεκούς) προκειμένου να θωρακίσουμε τα σύνορα και ομοίως να αντισταθμίσουμε
το αριθμητικό μειονέκτημα; Θα τοποθετήσουμε στρατηγικής σημασίας κατασκοπευτικό
δορυφόρο και θα επενδύσουμε σε συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου και κατασκοπίας;
Και τέλος θα αρχίσουμε
τη συζήτηση για την οργάνωση παλλαϊκής άμυνας, με συμμετοχή και των γυναικών,
και ανάπτυξη πραγματικά ετοιμοπόλεμης εφεδρίας, με “το όπλο παρά πόδας” με
συχνή εκπαίδευση και διαρκή ένταξη σε ζωντανή στρατιωτική δομή, κατά τα πρότυπα
της Ελβετίας, ώστε σε περίπτωση κρίσης να μπορούμε σε λιγότερο από 24 ώρες να
προτάξουμε τουλάχιστο ενάμισι εκατομμύριο ένοπλους και καθόλα έτοιμους έφεδρους
σε όλο το μήκος και πλάτος των συνόρων και με δυνατότητα παράλληλης ταχείας
επέμβασης με πολυπληθείς επαγγελματικές μονάδες και μονάδες υποστήριξης σε
προκεχωρημένες θέσεις του αντιπάλου;
Με άλλα λόγια, θα
εισάγουμε τις ένοπλες δυνάμεις μας στον 21ο αιώνα, και θα καταστήσουμε
την Ελληνική πολεμική μηχανή την πιο επίφοβη, την πιο ετοιμοπόλεμη, την πιο
αξιόμαχη, την πιο άρτια εξοπλισμένη, με εκμετάλλευση της τεχνολογίας αλλά και
της ανώτερης μορφωτικής κατάρτισης του λαού μας, ώστε να εγγυάται απόλυτα την
ειρήνη στην περιοχή μας; και μήπως η άρτια πολεμική προπαρασκευή δεν είναι ο
μόνος τρόπος ώστε να μπορούν όλοι οι Έλληνες και όλες οι Ελληνίδες να
επικεντρώνονται με εμπιστοσύνη στα έργα της ειρήνης άφοβα, χωρίς άγχος, χωρίς
σύνδρομο καταδίωξης, χωρίς φοβικό σύμπλεγμα κατωτερότητας, με όλη την ακλόνητη αυτοπεποίθηση
που απορρέει από τη δύναμη των ελληνικών όπλων και την ενότητα του λαού, και με
την υπόσχεση ότι με την εγγύηση ακριβώς της υπεροχής των ελληνικών όπλων, και
με δεδομένη την αποφασιστικότητα και ετοιμότητα περί την χρήση τους, δεν θα
υπάρξει ποτέ άλλη εθνική ήττα στο μέλλον, ούτε άλλη εθνική υποχώρηση ή
ταπείνωση όπως εκείνη του ’22 ή του ’74; Έτσι μόνο θα μπορεί να συνεχίσει η
Ελλάδα, ως νησίδα σταθερότητας στην ταραγμένη περιοχή μας να πορεύεται με
σιγουριά και ηρεμία εντός της Ευρωπαϊκής οικογένειας, απολαμβάνοντας την
πρόσθετη ασφάλεια που αυτή η ένταξη παρέχει, αλλά χωρίς να επαναπαύεται, και
χωρίς να εκχωρεί τυφλά ή αφελώς την άμυνα της στις καλές προθέσεις τρίτων!
[1]
Greece and Turkey: Offensive and Defensive Balance of Air Power in 2012, Ιωάννης Μιχαλέτος, 19.02.2012, http://www.balkanalysis.com/greece/2012/02/19/greece-and-turkey-offensive-and-defensive-balance-of-air-power-in-2012/
No comments:
Post a Comment