Κλιματική Αλλαγή στην Πολιτική

Ακούσαμε λοιπόν ότι τα μέτρα “δεν είναι κλίματος ΠΑΣΟΚ”. Η κλιματική αλλαγή έφτασε και στο πολιτικό μας σύστημα. Πολλοί μιλούν για μετά-μεταπολίτευση
(ή νέα μεταπολίτευση), άλλοι διαβλέπουν ριζικές αναταράξεις και αναδιαρθρώσεις του όλου σκηνικού. Αυτό που είναι αναμφισβήτητο είναι αυτό που σιγά-σιγά γίνεται συνείδηση του κόσμου, και το οποίο σιωπηλά και ανεπαίσθητα προετοιμάζει τα πολλά ρίχτερ που θα ακολουθήσουν:

Το ΠΑΣΟΚ και η Αριστερά ομολογούν την ιδεολογική τους ήττα. Όχι απλώς δεν έχουν λύση αλλά ευθύνονται και για το πρόβλημα. Λαμβάνουν μέτρα τα οποία οι ίδιοι προκρίνουν ως αναγκαία, και ως τα μόνα που μπορεί να σώσουν τον τόπο από τη βέβαιη καταστροφή, όμως παράλληλα παραδέχονται ότι αυτά δεν έχουν σχέση με το πρόγραμμα και την ιδεολογία τους. Άρα αποδέχονται ότι μαζί με τη χώρα χρεοκόπησε πριν και πάνω από όλα η ιδεολογία τους και άρα το περί αυτής πρόγραμμα δεν έχει και δεν μπορεί να προσφέρει λύσεις για τα σημερινά προβλήματα, τα οποία και εν πολλοίς αυτό το ίδιο προκάλεσε.

Ο λαός ήδη βγάζει τα δικά του αλάθητα συμπεράσματα, ότι αυτές οι ιδεολογίες που επικράτησαν στη χώρα τις τελευταίες δεκαετίες, και ιδίως οι πρακτικές που αυτές οι ιδεολογίες εξέθρεψαν τελικά ευθύνονται για τη σημερινή μας κατάντια. Στις τελευταίες δημοσκοπήσεις όλοι ομολογούν ότι τα μέτρα δεν έχουν σχέση με το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ κι όμως όλοι τα δέχονται ως αναγκαία. Αυτό δείχνει πως ο κόσμος ήδη έχει γυρίσει σελίδα. Έχει πάει παρακάτω. Όλοι καταφάσκουν την αποτυχία του μοντέλου (ψευδο)ανάπτυξης της μεταπολίτευσης. Όμως αυτό ήταν το μοντέλο της κατ’ όνομα σοσιαλδημοκρατίας, αλλά κατ’ ουσίαν του απόλυτου, ανέλεγκτου, ανεύθυνου διαπλεκόμενου και διεφθαρμένου κρατισμού. Άλλωστε τα σημερινά μόνα σωτήρια μέτρα τελικώς αποσκοπούν στην ανάσχεση και αντιστροφή αυτού του μοντέλου και στη μείωση του κράτους και της κρατικής σπατάλης, ως εάν ο Ηρακλής και πάλι καλείται να τα βάλει με τη Λερναία Ύδρα με τα χίλια κεφάλια.

Το κλίμα λοιπόν επιτέλους αρχίζει και αλλάζει στο πολιτικό τοπίο της Ελλάδας. Ο ανεύθυνος κρατισμός (στη βάση δανεικών) απέτυχε. Οι πελατειακές σχέσεις έπνιξαν τον τόπο στη διαφθορά, αναποτελεσματικότητα, στην απώλεια ανταγωνιστικότητας και στο δυσβάσταχτο χρέος, αλλά προπαντός βύθισαν την κοινωνία μας στο λήθαργο της παρασσιτικής πατρωνίας όπου όλοι για όλα προσβλέπουν σε “λύσεις” από το κράτος. Η παραδοσιακή νομή της κρατικής εξουσίας, δια της αειφόρου και ανεύθυνης μεγεθύνσεως του δημοσίου έφτασε στα όρια της και απεκάλυψε το εγκληματικά αποκρουστικό και αντικοινωνικό της πρόσωπο. Βλέπουν τώρα όλοι πως κοινωνική τάχα πολιτική με δανεικά είναι ότι πιο αντικοινωνικό και άδικο. Βλέπουν όλοι πως το μόνο έντιμο και ειλικρινές σύστημα που μπορεί να εγγυηθεί την υγιή και βιώσιμη ανάπτυξη και τελικά ένα αξιόπιστο και αξιοπρεπές δίχτυ κοινωνικής προστασίας είναι ο φιλελευθερισμός.

Ο χάρτινος πύργος κατάρρευσε. Το πάρτυ στις πλάτες του λαού και σε βάρος του υποθηκευμένου μέλλοντος των παιδιών μας τελείωσε ξαφνικά. Η 3η Μαρτίου του 2010 είναι η δική μας 11η του Σεπτέμβρη. Είδαμε τον πάταγο. Υποστήκαμε το σοκ. Είδαμε το σύννεφο της σκόνης να σηκώνεται. Είδαμε τα ψέματα μιας ολόκληρης περιόδου να πεθαίνουν. Και νιώθουμε πια όλοι (εντός και εκτός της χώρας) πως ένα βάρος έφυγε από πάνω μας, πως ο τόπος αλάφρωσε μια στάλλα.

Το κλίμα αλλάζει στην πολιτική μας σκηνή. Μόνο που τούτη η κλιματική αλλαγή φαίνεται πως είναι για καλό. Όλοι προσδοκούν μια ουσιαστική αλλαγή. Μια αλλαγή προς μια πιο υπεύθυνη και βιώσιμη πορεία. Μια αλλαγή, κυρίαρχο στοιχείο της οποίας είναι η απαλλαγή του τόπου από τις παρελθούσες παθογένειες. Το 1989 έφτασε και στην Ελλάδα 21 χρόνια αργότερα από ότι στην Ανατολική Ευρώπη. Η πλήρης απαξίωση του παλιού (οπισθοδρομικού ψευδοαριστερισμού) και η αποστροφή του κόσμου προς αυτό, μόνο με την πτώση του κομμουνισμού στο Ανατολικό μπλοκ μπορεί να συγκριθεί. Το σεισμογενές πολιτικό υπόγειο ρεύμα ήδη υπάρχει, κοχλάζει και διαπιστώνεται από όλους τους σοβαρούς παρατηρητές, ο δε σεισμός που θα ακολουθήσει από την έκφραση αυτού του ρεύματος, ερχόμενου κάποια στιγμή στην επιφάνεια, έχει στην πραγματικότητα ήδη δρομολογηθεί και είναι αναπότρεπτος.

Σιωπηλά αλλά άφευκτα ο φιλελευθερισμός έρχεται και στη χώρα μας. Κανείς δεν τον υποδέχεται ακόμη με τυμπανοκρουσίες. Κανείς δεν τον αναγγέλλει, δεν τον ενστερνίζεται επίσημα, ούτε καν θέλει να σχετίσει το “καλό” του όνομα μαζί του. Κι όμως όλοι ξέρουμε πως τα μέτρα είναι φιλελεύθερα, και είναι αυτά που είναι τα μόνα που μπορούν να σώσουν τον τόπο από την καταστροφή, και τελικώς είναι αυτά που είναι τα μόνα που μπορούν να αντιπροτείνουν αυτό το νέο καλύτερο (και αλλού δοκιμασμένο και αποδεδειγμένο) μοντέλο ανάπτυξης για τη χώρα μας.

Όταν ο κουρνιαχτός κατασταλλάξει, θα δούν όλοι πως ο Βασιλειάς είναι πλέον γυμνός. Απέθανε ο Βασιλειάς, ο Δυνάστης που έφερε τον τόπο στην καταστροφή. Ζήτω οι τυρανοκτόνες αρετές, η Αξιοκρατία, η Ατομική Ευθύνη, η Ελευθερία, η Δημιουργία, η Υπευθυνότητα, που είναι είναι όλες ασυγκράτητες πια προ των θυρών, πάλαι ποτέ εξόριστες από το φαιδρό μας άστυ. Είναι οι αρετές που λείπουν, που για πολλά χρόνια έλλειψαν, από τον τόπο. Είναι οι αρετές που φέρνει μαζί του ο φιλελευθερισμός, ο οποίος καλπάζει καβάλα στο κατάλευκο θυμωμένο άτι της κρίσης, ως επίφοβος και απρόσκλητος εθνοσωτήρας. Μα πάνω από όλες τις αρετές, ζήτω η Κοινή Λογική και το Μέτρο, που περισσότερο από κάθε άλλο μας έλλειψαν, που πρωτίστως αποτελούν έκφραση και συνώνυμα του φιλελευθερισμού.

Όσοι διαθέτουν πολιτικό αισθητήριο και διορατικότητα θα συμβούλευαν τα δύο μεγάλα κόμματα να μεταλλαχθούν, να αλλάξουν ενδυμασία, να σπεύσουν (αν προκάμουν πριν τον επερχόμενο σεισμό) να ενδυθούν ένα φρέσκο και ελκυστικό φιλελεύθερο μανδύα, να απεκδυθούν τα παλιά ιδεολογικά τους ιμάτια που μοιάζουν κουρέλια πια στα μάτια του κόσμου. Τα πράγματα δείχνουν πως το ΠΑΣΟΚ θα κόψει πρώτο το νήμα στον αγώνα δρόμου προς αυτή τη μετάλλαξη. Η (πάλαι ποτέ “φιλελεύθερη”) ΝΔ καθεύδουσα μένει προσκολημμένη πίσω στο παρελθόν του κρατισμού και του λαϊκισμού. Αλλά έτσι δεν θα ξαναδεί εξουσία για τουλάχιστο μια εικοσαετία.

Εμπρός λοιπόν για την αλλαγή, εμπρός για το νέο παλλαϊκό εκσυγχρονιστικό Πανελλήνιο Φιλελεύθερο Κίνημα, εμπρός όλοι μαζί για το ΠΑ.ΦΙ.Κ. - άλλωστε το μέλλον “δεν είναι κλίματος ΠΑΣΟΚ”.