Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩ (O “ζουρλομανδύας” έσχατο ανάχωμα στο λαϊκισμό)

Την επομένη της άταχτης υποχώρης στο Βατερλώ της νέας κυβέρνησης στις Βρυξέλλες διαγράφονται οι παράμετροι της τελικής σύγκρουσης. Η άδοξη “μάχη” του μνημονίου τελείωσε. Αρχίζει ήδη η μάχη του ευρώ. Κρίθηκε πλέον ότι αδύνατη η απόκρουση του μεν χωρίς απεμπόληση του δε. Το ανιστόρητο ψέμα ενάντια στο μνημόνιο που σημάδεψε την προηγούμενη περίοδο μεταλλάσσεται ήδη ως χιονοστιβάδα στην μητέρα όλων των ψεμάτων, στο ψέμα ενάντια στο ίδιο το ευρώ. Τώρα που έγινε φανερό ότι δε γίνεται να έχουμε και την πίτα ολάκερη και το σκύλο χορτάτο τίθεται το ύστατο δίλημμα: αντιμνημόνιο με δραχμή, ή ευρώ με μνημόνιο. Τώρα θα κριθούν όλα. Όμως η μάχη του ευρώ, πέρα από τις όποιες προφανείς οικονομικές έχει και μια βαθύτερη παράμετρο υπαρξιακή για τη χώρα και τις προοπτικές της.

Ανασύνταξη των Μεταρρυθμιστών

Η 26^η Ιανουαρίου ξημέρωσε με μια νέα κυβέρνηση για τη χώρα μας, που συμβολίζει τη φυγή από την πραγματικότητα, την φυγή προς ένα ανεπίστρεπτο δήθεν καλύτερο (αλλά στην πραγματικότητα αφόρητα νοσηρό) χθες, την φυγή προς την φενάκη της αντιμεταρρύθμισης.

Οι μεταρρυθμιστές πρέπει τώρα να ανασυνταχτούν ώστε να δημιουργήσουν τις πολιτικές συνθήκες που θα φέρουν στην εξουσία εκείνο το προοδευτικό μεταρρυθμιστικό μέτωπο που εδώ και δεκαετίες έχει ανάγκη ο τόπος, ώστε να μπορέσουμε να οικοδομήσουμε με ρεαλισμό ένα καλύτερο αύριο.

Αντιλογίας Ανάγκη Επιτακτική

Ακούω ότι 70% του λαού τάσσεται στο πλευρό της νέας κυβέρνησης στην εθνική διαπραγμάτευση και σ΄ αυτό το κλίμα της ομόθυμης εθνικής διέγερσης ακόμη και οι ηγέτες της αντιπολίτευσης δηλώνουν ότι “συμπαρίστανται”. Δηλώνω ευθαρσώς ότι μένω απέναντι, ότι ανήκω στην συρρικνούμενη μειοψηφία (που για κάποιους γκεμπελίσκους του νέου οργουελιανού καθεστώτος των Αθηνών αυτό ισοδυναμεί με μειοδοσία) και ούτε συμπαρίσταμαι ούτε ενθουσιάζομαι για πάρα πολλούς λόγους, που συνοψίζονται στο εξής απλό: η διαπραγμάτευση είναι ψέμα. Πολύ χειρότερο από ψέμα, είναι λάθος, ολέθριο λάθος και το δεδομένο κόστος του περί της διαπραγμάτευσης θεατρινισμού που καλείται ήδη να πληρώσει ο λαός είναι ήδη πολλαπλάσιο και επαχθέστερο εδώ και σήμερα από το όποιο αβέβαιο όφελος που κάποιοι προσδοκούν παραλογιζόμενοι στο άδηλο μέλλον. Με άλλα λόγια η στρουθοκαμμηλική, δονκιχωτική “αντίσταση” του εθνολαϊκισμού στο μνημόνιο είναι επονειδίστως επαχθέστερη του ίδιου του μνημονίου.

Ελληνική Κρίση

Ελληνική κρίση χρέους 2010-σήμερα

Repository \ Greece \ Loan agreements and Memoranda of Understanding

Understanding the Greek Crisis

ESM Treaty