Sunday 17 November 2013

Η Τυραννία του Βραχυπρόθεσμου: Αχίλλειος Πτέρνα της Δημοκρατίας

Κοινωνίες που ξαφνικά κατακρημνίζονται στην άβυσσο, συνήθως έχουν αφιχθεί στο μοιραίο παραπέτο όχι ξεπνεμένες από μια κάθετη ιλιγγιώδη βραχεία αναρρίχηση από την μπροστινή (ορατή) πλευρά του γκρεμού που ενέχει προφανές ρίσκο, αλλά εν πλήρει αμεριμνησία έπειτα από μια ανυποψίαστη μακρά, άνετη, οριζόντια σχεδόν διαδρομή από την πίσω πλευρά, ανεπαίσθητης ακίνδυνης σταδιακής ανάβασης μέσα από ήπιους λοφίσκους και ατραπούς χρονιζόντων προβλημάτων που δεν

Saturday 2 November 2013

Αμείλικτα Διλήμματα: Ποιά Κεντροαριστερά;

Η πρόσκληση για ανασυγκρότηση της “κεντροαριστεράς” δεν πρέπει να πέσει στο κενό. Όσοι αυτοπροσδιορίζονται ως κεντροαριστεροί έχουν συμφέρον να συντονίσουν τις προσπάθειες τους, ώστε να μετάσχουν με αξιώσεις στις προσεχείς πολιτικές ζυμώσεις που θα οδηγήσουν στην τελική αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού. Θεμελιώδες προαπαιτούμενο της όποιας απόπειρας νέου ξεκινήματος είναι η

Wednesday 9 October 2013

Άρθρο 134 του Ποινικού Κώδικα: Εσχάτη Προδοσία

Προσβολές του πολιτεύματος

Άρθρο 134.

Εσχάτη προδοσία.

1. Τιμωρείται με την ποινή της ισόβιας ή πρόσκαιρης κάθειρξης:

Friday 4 October 2013

Κάτι κινείται

Δεν κρύβω την ανακούφιση που κι εγώ ένιωσα με τις εξελίξεις του Σαββάτου (28/9). Εύσημα ασφαλώς ανοίκουν στην κυβέρνηση και τον αρμόδιο υπουργό, που όμως δεν αναιρούν παρελθούσες ολιγωρίες ή

Tuesday 24 September 2013

Καθρέπτης Πολιτισμού: η αυτοπειθαρχία και ευπρέπεια ως ανάχωμα στην αποσταθεροποίηση

Βρέθηκα πρόσφατα σε μια όμορφη πόλη πολλών αντιθέσεων στη βόρεια Αφρική. Η φτώχια και το έντονο θρησκευτικό στοιχείο, η πολυκοσμία, η ζέστη και το χάος συνέθεταν μια εικόνα χαρακτηριστική για

Sunday 8 September 2013

“Παναγιώτατε, τέλος όλα αυτά!”

http://www.patris.gr/articles/248774/#.UkG3u4akpN8

Στη χαρακτηριστική αποστροφή του στην ομιλία του στη ΔΕΘ ο πρωθυπουργός, προσωπικά απευθυνόμενος προς τον παρεβρισκόμενο μητροπολίτη, ως καλός υποτακτικός μαθητής, κατέθεσε τα εθνοχριστιανικά του διαπιστευτήρια, κατεφερόμενος εμμέσως πλην σαφώς κατά της Μαρίας Ρεπούση και της πρότασης της περί την διδασκαλία των θρησκευτικών, συμβάλλοντας με το απαξιωτικό ύφος και το περιεχόμενο της εν λόγω αποστροφής του στη δαιμονοποίηση των επικριτών του αναχρονιστικού εναγκαλισμού πολιτείας - εκκλησίας

Thursday 4 July 2013

Όταν αντιπαλεύει η Δημοκρατία με την Ελευθερία, κερδίζει ο Ολοκληρωτισμός

Ο φιλελευθερισμός και η δημοκρατία ως έννοιες είναι διακριτές μεν φιλοσοφικά, άρρηκτες δε πολιτικά. Επίκληση του ενός με ταυτόχρονη υπονόμευση του άλλου οδηγεί στην απώλεια αμφοτέρων και στη νίκη του ολοκληρωτισμού, η οποία νίκη κατά τρόπο οξύμωρο συντελείται συνήθως στο όνομα είτε της ελευθερίας είτε της δημοκρατίας, ενώ αμφότερες κείτονται νεκρές κάτω από την μπότα κάποιου δικτάτορα.

Wednesday 19 June 2013

Δημοκρατία ενάντια στην Οικονομία:

Δονκιχωτισμός και Το Ηθικώς Άτοπο της Ανοικονόμητης Ηθικολογίας

Από τον καυγά του ΔΝΤ για το πρώτο μνημόνιο, μέχρι το κλείσιμο της ΕΡΤ, για άλλη μια φορά το “επίκαιρο” σκιάζει το καίριο. Όταν με ανεργία που περνά το 27%, ακούμε πως ο εμπορικός μας στόλος, που είναι πρώτος στον κόσμο, έχει 142 πλοία ελληνικών συμφερόντων υπό κατασκευή σε ... κινέζικα (!) ναυπηγεία, ενώ το Πέραμα κι ο Σκαραμαγκάς αργοπεθαίνουν

Sunday 12 May 2013

Φιλελευθερισμός ή “Εθελοκακία”;


(δια στόματος Ηροδότου 22 αιώνες πριν τον Άνταμ Σμιθ)

Πολλοί θεωρητικοί πολέμιοι του Φιλελευθερισμού στη χώρα μας, μεταξύ άλλων του προσάπτουν ότι είναι μια ξενόφερτη τάχα δυτικίστικη ιδεολογία με πρωθιερέα τον Βρετανό Άνταμ Σμιθ (The Wealth of Nations, 1776) που ως υποχθόνιο ιδεολόγημα απεργάζεται τάχα την υποδούλωση του εργαζόμενου πολίτη στα γρανάζια του διεθνούς καπιταλισμού. Βεβαίως τις περισσότερες φορές

Tuesday 16 April 2013

Την πατρίδα την είχα μάθει αλλιώτικα...


Αναδημοσίευση από την Πατρίδα & Απάντηση



Την πατρίδα την είχα μάθει αλλιώτικα...

Του Χρήστου Καραγιάννη*

Στο καφενείο του φίλου μου του Παναγιώτη -που νομίζει πως παίζει καλή “δηλωτή”, τρομάρα του!- μπήκε προχθές κάποιος και ρώτησε ο άνθρωπος “πού είναι η πατρίδα”, εννοώντας προφανώς την εφημερίδα που κρατάς στο χέρι σου φίλε αναγνώστη, και που έχει τα γραφεία της στην ίδια πλατεία δίπλα απ’ το καφενείο του ακριβώς. 

Αυθόρμητα μου ήρθε να του πω: “Ενα βήμα μπροστά απ’ το χείλος του γκρεμού!”.

Είμαι γόνος προσφύγων αναντάμ μπαμπαντάμ και την πατρίδα την είχα μάθει αλλιώτικα. 

Friday 12 April 2013

Ο Δημόσιος Λόγος σε Κρίση (το τίμημα της Αμετροέπειας)




Η ποιότητα του δημόσιου λόγου προσδιορίζει την ποιότητα της δημοκρατίας και αντίστροφα. Η υποβάθμιση του ενός οδηγεί σε υποβάθμιση του άλλου. Όσοι αυτάρεσκα συνεισφέρουμε στο δημόσιο βήμα (στα καφενεία, στο διαδίκτυο, στις εφημερίδες) την νομιζόμενη σοφία των απόψεων μας ως άλκιμοι παντογνώστες, δεν

Wednesday 10 April 2013

Ο Κεντρώος Δρόμος Προς Την Ιθάκη Της Εθνικής Μας Ανάταξης


Το πολιτικό σκηνικό, χάρη στην κρίση και χάρη στην κατάρρευση του μεταπολιτευτικού συστήματος νομής της εξουσίας, αλλάζει ραγδαία και ριζικά. Για πρώτη φορά μια πολυκομματική κυβέρνηση ευρέως φάσματος αναλαμβάνει γενική εντολή (χωρίς να είναι ειδικού σκοπού) με δηλωμένη πρόθεση να εφαρμόσει μεταρρυθμιστική ατζέντα και να εξαντλήσει την τετραετία. Ωστόσο

Wednesday 27 March 2013

δεῖ δή ὁρίων


Ο “ηθικός” (συστημικός) κίνδυνος από την κοινωνικοποίηση επενδυτικού ρίσκου

Το μείζον δίλημμα της ημέρας (όπως καταδεικνύει η Κυπριακή παλινωδία) είναι: κοινωνικοποίηση, ή εξατομίκευση επενδυτικού ρίσκου;

Wednesday 20 February 2013

Η Γυναίκα Προμαχώνας του Φιλελευθερισμού μεταξύ Δύσης και Ανατολής


Η ανθρωπογεωγραφική ανάγνωση της διεθνούς επικαιρότητας αναδεικνύει τη γυναίκα σε ρόλο κλειδί, που ίσως μπορεί να ανοίξει δρόμους υπέρβασης και για την Ελλάδα της κρίσης. Η γυναίκα ως προμαχώνας φιλελεύθερων αξιών μεταξύ Δύσης και Ανατολής μπορεί να λειτουργήσει ως πυξίδα στο δύσκολο ηθικό λαβύρινθο της εποχής μας.

Tuesday 12 February 2013

Ευρω-προϋπολογισμός και ΚΑΠ: άλλη μια χαμένη ευκαιρία


Όλοι οι Ευρωπαίοι ηγέτες επέστρεψαν “νικητές” και “τροπαιοφόροι” από τη σύνοδο για τον προϋπολογισμό, κατά την οποία για άλλη μια φορά υπήρξαν μόνο νικητές. Ο Κάμερον γιατί πέτυχε τη μείωση του προϋπολογισμού για πρώτη φορά (άσχετα αν η Βρετανική εισφορά αυξάνεται). Η Μέρκελ γιατί απέτρεψε την παραπέρα επιβάρυνση του Γερμανού φορολογούμενου. Ο Ολάντ γιατί αύξησε τις απολαβές για τους Γάλλους αγρότες. Ο Σαμαράς γιατί έφερε μεγαλύτερο καλάθι από το ταμείο συνοχής. Όλοι με το βλέμμα στραμμένο στους εγχώριους ψηφοφόρους, δέσμιοι βραχυπρόθεσμων σκοπιμοτήτων.