Η θρησκεία στο Ειδώλιο

Είναι λάθος με γενικεύσεις να ενοχοποιούμε τη μία ή την άλλη θρησκεία για την επίθεση στο Παρίσι. Όπως είναι λάθος να νομίζουμε ότι φταιν μόνο κάποιοι λίγοι φανατικοί (τους οποίους σπεύδουμε να ξεχωρίσουμε από τους λοιπούς ανεκτικούς πιστούς).

Δυστυχώς η θρησκεία ως έννοια (όχι κάποια επιμέρους θρησκεία), η ίδια η διανοητική φιλοσοφική ανοχή μας γενικότερα προς την μεταφυσική βρίσκονται σήμερα στο ειδώλιο. Διότι η υποταγή στη μεταφυσική, συσκοτίζει το νου και τον ορθό λόγο, ακυρώνει την επιστημονική σκέψη και την ουμανιστική προσέγγιση των ανθρώπινων πραγμάτων, και ανοίγει το δρόμο στην κερκόπορτα της απολυτότητας και άρα του φανατικού φονταμενταλισμού.

Το “κρίσιμο” και το “ουσιώδες” της επερχόμενης εκλογής (επιχειρηματικότητα ή χάος)

Στις επερχόμενες εκλογές (όπως σε κάθε εκλογές) οι πολίτες πέρα από το όποιο συγκεκριμένο ή συγκεχυμένο πρόγραμμα, αποφασίζουν τη γενική φιλοσοφία που θα διέπει τις μελλοντικές αποφάσεις. Το προκείμενο δίλημμα σίγουρα δεν είναι αν το μείγμα περιοριστικής οικονομικής πολιτικής που επέβαλαν στην Ελλάδα οι δανειστές ήταν βέλτιστο, ή αν για παράδειγμα θα ήταν προτιμότερη μια προσέγγιση παρόμοια με εκείνη που ακολουθήθηκε στις ΗΠΑ (με πιστωτική και δημοσιονομική επέκταση για στήριξη της ζήτησης). Αυτό είναι “ουσιώδες” βεβαίως, αλλά όχι “κρίσιμο” σε τούτες τις εκλογές. Το κεντρικό (φιλοσοφικό) δίλημμα τούτων των εκλογών μας καλεί να απαντήσουμε αν θα στηρίξουμε και προασπίσουμε την επιχειρηματικότητα ως κόρην οφλαλμού ή αν θα επιστρέψουμε στον κρατισμό. Όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα ή παρεμπίπτοντα.