Άρθρο 134 του Ποινικού Κώδικα: Εσχάτη Προδοσία

Προσβολές του πολιτεύματος

Άρθρο 134.

Εσχάτη προδοσία.

1. Τιμωρείται με την ποινή της ισόβιας ή πρόσκαιρης κάθειρξης:

Α) όποιος αποπειράται να αποστερήσει με οποιονδήποτε τρόπο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας (*) ή αυτόν που ασκεί την προεδρική (*) εξουσία από την εξουσία που έχουν κατά το Σύνταγμα.
 Β) όποιος αποπειράται με σωματική βία ή με απειλές σωματικής βίας:
α) να παρεμποδίσει κάποιον απ’ αυτούς από την άσκηση της συνταγματικής εξουσίας του ή να τον εξαναγκάσει να επιχειρήσει πράξη που απορρέει από αυτή την εξουσία και
β)να μεταβάλει το πολίτευμα του Κράτους.

2. Με ισόβια ή πρόσκαιρη κάθειρξη τιμωρείται όποιος, εκτός από την περίπτωση της προηγούμενης
παραγράφου:
α)επιχειρεί με βία ή απειλή βίας ή με σφετερισμό της ιδιότητάς του ως οργάνου του Κράτους να
καταλύσει ή να αλλοιώσει ή να καταστήσει ανενεργό διαρκώς ή προσκαίρως, το δημοκρατικό πολίτευμα που στηρίζεται στην λαϊκή κυριαρχία ή θεμελιώδεις αρχές ή θεσμούς του πολιτεύματος αυτού.
 β) επιχειρεί με τα μέσα που αναφέρονται στο προηγούμενο εδάφιο και με τρόπο πρόσφορο να διαταράξει την ομαλή λειτουργία του πολιτεύματος, να αποστερήσει ή να παρακωλύσει τη Βουλή, την Κυβέρνηση ή τον Πρωθυπουργό από την ενάσκηση της εξουσίας που τους παρέχει το Σύνταγμα ή να τους εξαναγκάσει να εκτελέσουν ή να παραλείψουν πράξεις που απορρέουν από την εξουσία αυτή.
 γ) ασκεί ή άσκησε την εξουσία που ο ίδιος ή άλλος κατέλαβε με τους τρόπους και τα μέσα που προβλέπει το άρθρο αυτό.

3.Όποιος αποπειράται να θανατώσει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ή εκείνον που ασκεί την προεδρική εξουσία τιμωρείται με θάνατο ή ισόβια κάθειρξη.


Άρθρο 134α

Θεμελιώδεις αρχές και θεσμοί του Πολιτεύματος.

Θεμελιώδεις αρχές και θεσμοί του Πολιτεύματος θεωρούνται στο πλαίσιο του προηγούμενου άρθρου:
α) η ανάδειξη του Αρχηγού του Κράτους με εκλογή.
β) το δικαίωμα του λαού να εκλέγει τη Βουλή με γενικές, άμεσες ελεύθερες, ίσες και μυστικές ψηφοφορίες μέσα στα συνταγματικά χρονικά πλαίσια.
γ) το κοινοβουλευτικό σύστημα διακυβέρνησης.
δ) η αρχή του πολυκομματισμού.
ε) η αρχή της διάκρισης των εξουσιών, όπως προβλέπεται στο Σύνταγμα.
στ) η αρχή της δέσμευσης του νομοθέτη από το Σύνταγμα και της εκτελεστικής και της δικαστικής εξουσίας από το Σύνταγμα και τους νόμους.
ζ) η αρχή της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης.  και
η) η γενική ισχύς και προστασία των ατομικών δικαιωμάτων που προβλέπει το Σύνταγμα.