Εμείς οι Έλληνες της διασποράς παρακολουθούμε τις ειδήσεις από την πατρίδα με διπλό καημό, αφού κοντά στις ενοχές που νιώθουμε από την εκ του ασφαλούς βολή μας στον αντίποδα της τραγωδίας που βιώνει ο λαός μας,
πρέπει να αντιμετωπίσουμε και την απελπισία από την εκ της αποστάσεως αδυναμία ουσιαστικής παρέμβασης. Κολλημένοι στο διαδίκτυο και τα άλλα μέσα ενημέρωσης ψάχνουμε μάταια τη μία και μόνη θετική κι ελπιδοφόρα είδηση μέσα στις αναφορές των διεθνών πρακτορίων. Μια πρόσφατη εκπομπή στο ραδιόφωνο του BBC με συνεντεύξεις απλών ανθρώπων που διεκτραγωδούσαν χωρίς εικόνα την κατάσταση περισσότερο ζωντάνεψε τον πόνο των συνανθρώπων μας και περισσότερο, μέχρι δακρύων, μαύρισε την ψυχή μας.
πρέπει να αντιμετωπίσουμε και την απελπισία από την εκ της αποστάσεως αδυναμία ουσιαστικής παρέμβασης. Κολλημένοι στο διαδίκτυο και τα άλλα μέσα ενημέρωσης ψάχνουμε μάταια τη μία και μόνη θετική κι ελπιδοφόρα είδηση μέσα στις αναφορές των διεθνών πρακτορίων. Μια πρόσφατη εκπομπή στο ραδιόφωνο του BBC με συνεντεύξεις απλών ανθρώπων που διεκτραγωδούσαν χωρίς εικόνα την κατάσταση περισσότερο ζωντάνεψε τον πόνο των συνανθρώπων μας και περισσότερο, μέχρι δακρύων, μαύρισε την ψυχή μας.
Όμως την άλλη μέρα, μια αναπάντεχη ανακάλυψη και μια άλλη εικόνα. Πέρα από την εικόνα μιας Ελλάδας που πονεί ανακάλυψα τη μαγική εικόνα μιας Ελλάδας που μάχεται. Ανακάλυψα επιτέλους τον ήρωα ή πιο σωστά την ηρωϊδα της διπλανής πόρτας που τόσο απεγνωσμένα έψαχνα όλο τούτο τον καιρό. Διότι υπάρχουν αληθινοί ήρωες στη χώρα μας, αν όχι στο εθνικό Κοινοβούλιο, όμως σίγουρα στη διπλανή πόρτα. Άνθρωποι που το λέει η ψυχή τους. Άνθρωποι της πράξης, που δεν καταβάλλονται από τις περιστάσεις αλλά που εμπνέονται από αυτές, και που βάζουν γυαλιά σε όλους εμάς του λόγιους βολεψάκηδες που μόνο ξέρουμε να κάνουμε ατελείωτες περισπούδαστες αναλύσεις επί αναλύσεων, που αντί να μιλούν μόνο για να φανούν, αντί να διαμαρτύρονται, αντί να κλαίγονται, αντί να κατηγορούν άλλους, αντί να φθείρονται με αμπελοφιλοσοφίες και θεωρίες συνομωσίας, ενεργούν. Και ενεργούν με έμπνευση, με ευρηματικότητα, με το γνωστό ελληνικό δαιμόνιο, κάνοντας χρήση των νέων τεχνολογιών.
Φέρνουν αποτέλεσμα. Πετυχαίνουν αντικειμενικούς σκοπούς. Φέρνουν την ελπίδα σε τόσους που την έχουν ανάγκη, έμπρακτα, μέσα σε ένα ζεστό πιάτο φαϊ, με συσσίτια, με αναγκαίο συντονισμό μιας ολόκληρης κοινωνίας, που πραγματικά νοιάζεται και μπορεί, αρκεί να το πιστέψει. Και με τα έργα τους, για τα οποία τους πρέπει καθολική αναγνώριση, κερδίζουν τελικά και για δικό μας λογαριασμό το στοίχημα της ανθρωπιάς μας.
Ας γίνουν αυτά τα νέα παιδιά οι αληθινοί ήρωες που με το δημιουργικό ανθρωπιστικό έργο τους θα σφραγίσουν τούτη τη δύσκολη αλλά ιστορική εποχή, που στο τέλος θα νικήσουν και όλους τους ηττημένους, τους αγανακτισμένους καταληψίες και παραιτημένους αρνητές του κόσμου τούτου, που ξέρουν μόνο να ζητούν αντί να προσφέρουν. Ας εμπνεύσουν τη νεολαία μας να στρατευτεί σε έργα δημιουργικά, συλλογικά. Αντί μάταια να ζητούμε από ένα χρεοκοπημένο κράτος, να οργανώσουμε με τις δικές μας δυνάμεις μια κοινωνία του φωτός, που παρά τις αντιξοότητες αρνείται να κυριευθεί ή να υποταχθεί από το σκοτάδι.
Αυτοί αποτελούν “αποκάλυψη” της εποχής μας, και απάντηση στην εναγώνια αναζήτηση για το γνήσιο ήρωα της διπλανής πόρτας: Έγραφα σε παλαιότερο σημείωμα στην Πατρίδα (18.06.2011):
“Λαχταρούμε να επαναδιατυπώσουμε το ηρωϊκό ιδεώδες σε ένα αντροκάλεσμα με την ιστορία και τη συνείδηση μας. Κι αφού ένα γύρω στο πρώτο ψαχούλευμα απογοητευτήκαμε από τους δίπλα κι απ’ τους πέρα, αφού όλοι μας βγήκαν σκάρτοι και κάλπικοι, τώρα όλοι ψάχνουμε τον ήρωα “που θα σώσει τη μέρα” εκεί, που από μιας αρχής έπρεπε να τον είχαμε ζητήσει, μέσα μας, στα ενδόμυχα της ψυχής μας, έκαστος σαλπιχτής κι οπλίτης μαζί της ιστορίας.”
Boroume.gr: Να που τελικά κάποιοι βρήκαν τον ήρωα στα ενδόμυχα της δικής τους ψυχής, σώζουν ήδη την ημέρα χωρίς να κοιτούν γύρω τους ή πίσω, ποιός ακολουθεί, αν ακολουθεί. Αυτοί είναι οι αληθινοί ηγέτες μας. Αυτοί σάλπισαν ήδη την έφοδο προς το μέλλον, με ενθουσιασμό και αυταπάρνηση, τη στιγμή που άλλοι δηλώνουν “εξουθενωμένοι” υπό το βάρος του καθήκοντος που καταφανώς τους υπερβαίνει. Τώρα εμείς οι υπόλοιποι της πολυθρόνας έχουμε απλώς τον εαυτό μας και την αδράνεια μας να υπερνικήσουμε. Οι λύσεις, άλλωστε, δε θα έρθουν ούτε από τις Βρυξέλλες, ούτε από το Μαξίμου ή αλλού, μα από μέσα μας. Λίγοι Συνειδητοποιημένοι και αποφασισμένοι μπορούν να προσδώσουν δύναμη και ορμή σε μια ολόκληρη κοινωνία, από την οργάνωση συσσιτίων, μέχρι την οργάνωση νέων κομμάτων και τη συνολική Ανάταξη της πατρίδας. Η επαναστατική συνταγή για τα μικρά και για τα μεγάλα είναι η ίδια: ευθύνη, πίστη, δύναμη και πρωτοβουλία.
No comments:
Post a Comment